صنعت خدمات مالی

کسب و کارها  از بخش های مختلفی به نام سکتورها تشکیل شده است. این سکتورها متشکل از مشاغل مختلفی هستند که کالاها و خدمات را به مصرف کنندگان ارائه می کنند. انواع خدمات ارائه شده توسط موسسات وام دهی، شرکت های کارگزاری و سایر مشاغل در مجموع به عنوان سکتور خدمات مالی شناخته می شوند. بخش خدمات مالی شامل بانکداری، وام مسکن، کارت های اعتباری، خدمات پرداخت، تهیه و برنامه ریزی مالیاتی، حسابداری و سرمایه گذاری است. خدمات مالی اغلب محدود به فعالیت شرکت ها و متخصصان است، در حالی که محصولات مالی ابزارهای مالی هستند که این متخصصان به مشتریان خود ارائه می دهند.

نکات اساسی:

خدمات مالی یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین بخش های اقتصاد را تشکیل می دهد.

خدمات مالی طیف گسترده ای از فعالیت های خاص تر مانند بانکداری، سرمایه گذاری و بیمه است.

خدمات مالی محدود به فعالیت شرکت‌های خدمات مالی و متخصصان آنها است، در حالی که محصولات مالی کالاها، حساب‌ها یا سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که ارائه می‌کنند.

بخش خدمات مالی چیست؟

بخش خدمات مالی خدمات مالی را به مردم و شرکت ها ارائه می دهد. این بخش از اقتصاد متشکل از انواع شرکت های مالی از جمله بانک ها، خانه های سرمایه گذاری، وام دهندگان، شرکت های مالی، کارگزاران املاک و مستغلات و شرکت های بیمه است.

همانطور که در بالا ذکر شد، صنعت خدمات مالی احتمالاً مهمترین بخش اقتصاد است که از نظر درآمد و سرمایه بازار سهام در جهان پیشتاز است. کنگلومراهای بزرگ بر این بخش تسلط دارند، اما طیف متنوعی از شرکت های کوچکتر را نیز شامل می شود.

طبق گفته بخش مالی و توسعه صندوق بین المللی پول(IMF)، خدمات مالی فرآیندهایی هستند که از طریق آن مصرف کنندگان یا مشاغل کالاهای مالی را به دست می آورند.

  به عنوان مثال، ارائه‌دهنده سیستم پرداخت زمانی که وجه را بین پرداخت‌کنندگان و گیرندگان می‌پذیرد و انتقال می‌دهد، خدمات مالی ارائه می‌دهد. این شامل حساب‌هایی است که از طریق کارت‌های اعتباری و نقدی، چک‌ها و انتقال الکترونیکی وجوه تسویه شده‌اند.

شرکت های صنعت خدمات مالی، پول را مدیریت می کنند. به عنوان مثال، یک مشاور مالی دارایی ها را مدیریت می کند و از طرف مشتری مشاوره ارائه می دهد. مشاور مستقیماً سرمایه گذاری یا محصول دیگری را ارائه نمی دهد، بلکه جابجایی وجوه بین پس انداز کنندگان و ناشران اوراق بهادار و سایر ابزارها را تسهیل می کند. این خدمات به جای یک دارایی ملموس، یک وظیفه موقت است.

از سوی دیگر، کالاهای مالی وظیفه نیستند. آنها چیزهایی هستند. وام مسکن ممکن است مانند یک خدمت به نظر برسد، اما در واقع محصولی است که فراتر از ارائه اولیه دوام دارد. سهام، اوراق قرضه، وام، دارایی های کالایی، املاک و مستغلات و بیمه نامه ها نمونه هایی از کالاهای مالی هستند.

اهمیت بخش خدمات مالی

بخش خدمات مالی محرک اصلی اقتصاد یک کشور است. جریان آزاد سرمایه و نقدینگی را در بازار فراهم می کند. وقتی این بخش قوی باشد، اقتصاد رشد می کند و شرکت های این صنعت بهتر می توانند ریسک را مدیریت کنند.

قدرت بخش خدمات مالی نیز برای رونق جمعیت یک کشور مهم است. وقتی بخش و اقتصاد قوی باشد، مصرف کنندگان عموماً درآمد بیشتری دارند. این باعث افزایش اعتماد به نفس و قدرت خرید آنها می شود. زمانی که برای خریدهای بزرگ به اعتبار نیاز دارند، برای استقراض به بخش خدمات مالی مراجعه می کنند.

با این حال، اگر بخش خدمات مالی شکست بخورد، می تواند اقتصاد یک کشور را به پایین بکشاند. این می تواند منجر به رکود شود. زمانی که سیستم مالی شروع به فروپاشی می کند، اقتصاد شروع به آسیب می کند. سرمایه شروع به خشک شدن می کند زیرا وام دهندگان کنترل وام دهی را سفت می کنند. بیکاری افزایش می یابد و دستمزدها حتی ممکن است کاهش یابد و مصرف کنندگان را مجبور به توقف هزینه کند.

به منظور جبران، بانک‌های مرکزی نرخ بهره را کاهش می‌دهند تا رشد اقتصادی را تقویت کنند. این در درجه اول همان چیزی است که در طول بحران مالی رخ داد که منجر به رکود بزرگ شد.

خدمات بانکی

صنعت بانکداری پایه و اساس گروه خدمات مالی است. بیشتر به پس‌انداز مستقیم و وام‌دهی می‌پردازد، در حالی که بخش خدمات مالی سرمایه‌گذاری، بیمه، توزیع مجدد ریسک و سایر فعالیت‌های مالی را در بر می‌گیرد. خدمات بانکی توسط بانک های تجاری بزرگ، بانک های محلی، اتحادیه های اعتباری و سایر نهادها ارائه می شود.

درآمد بانک ها عمدتاً از طریق تفاوت در نرخ های بهره برای حساب های اعتباری و نرخ های پرداخت شده به سپرده گذاران به دست می آید. خدمات مالی مانند اینها عمدتاً از طریق کارمزد، کمیسیون و روش‌های دیگر مانند تقسیم نرخ بهره بین وام‌ها و سپرده‌ها درآمد کسب می‌کنند.

بخش های بانکی

بانکداری از چندین بخش تشکیل شده است - بانکداری خرد، بانکداری تجاری و بانکداری سرمایه گذاری. بانکداری خرد که به عنوان بانکداری مصرف کننده یا شخصی نیز شناخته می شود، به جای شرکت ها به مصرف کنندگان خدمت می کند. این بانک‌ها خدمات مالی متناسب با افراد را ارائه می‌کنند، از جمله حساب‌های چک و پس‌انداز، وام مسکن، وام‌ها، کارت‌های اعتباری و همچنین خدمات سرمایه‌گذاری خاص.

از سوی دیگر، بانکداری شرکتی، تجاری یا تجاری، با مشاغل کوچک و شرکت های بزرگ سروکار دارد. مانند بانکداری خرده فروشی، خدمات حساب و محصولات اعتباری را ارائه می دهد که متناسب با نیازهای خاص مشاغل است.

یک بانک سرمایه‌گذاری معمولاً فقط با معامله‌گران و افراد با ارزش خالص بالا (HNWI) کار می‌کند - نه عموم مردم. این بانک ها قراردادهایی را تضمین می کنند، دسترسی ایمن به بازارهای سرمایه، ارائه مشاوره مدیریت ثروت و مالیات، مشاوره شرکت ها در مورد ادغام و تملک (M&A) و تسهیل خرید و فروش سهام و اوراق قرضه را انجام می دهند. مشاوران مالی و کارگزاری های تخفیف نیز این جایگاه را اشغال می کنند.

خدمات سرمایه گذاری

افراد ممکن است از طریق خدمات سرمایه گذاری به بازارهای مالی مانند سهام و اوراق قرضه دسترسی پیدا کنند. کارگزاران - اعم از خدمات آنلاین انسانی یا خودگردان - خرید و فروش اوراق بهادار را تسهیل می کنند و برای تلاش های خود پورسانت دریافت می کنند. مشاوران مالی ممکن است کارمزد سالانه ای را بر اساس دارایی های تحت مدیریت( (AUM) دریافت کنند و چندین معامله را برای ایجاد و مدیریت یک پرتفوی با تنوع خوب هدایت کنند.

مشاوران Robo آخرین تجسم مشاوره مالی و مدیریت پورتفولیو با تخصیص پروتفلیوها و اجرای معاملات الگوریتمی کاملاً خودکار هستند.

صندوق‌های تامینی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل و مشارکت‌های سرمایه‌گذاری پول را در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری می‌کنند و هزینه‌های مدیریت را در این فرآیند جمع‌آوری می‌کنند. این سازمان‌ها برای تجارت و خدمات دهی به پرتفوی خود به خدمات نگهداری و همچنین مشاوره حقوقی، انطباق و بازاریابی نیاز دارند. همچنین فروشندگان نرم افزاری وجود دارند که با توسعه برنامه های نرم افزاری برای مدیریت پورتفولیو، گزارش مشتری و سایر خدمات پشتیبان، به جامعه صندوق های سرمایه گذاری پاسخ می دهند.

صندوق‌های سهام خصوصی، ارائه‌دهندگان سرمایه‌گذاری خطرپذیر، و سرمایه‌گذاران فرشته، سرمایه سرمایه‌گذاری را در ازای سهام مالکیت یا مشارکت در سود به شرکت‌ها عرضه می‌کنند. سرمایه گذاری خطرپذیر به ویژه برای شرکت های فناوری در دهه 1990 اهمیت داشت. بسیاری از اتفاقاتی که در پشت صحنه انجام معاملات بزرگ می گذرد به این گروه نسبت داده می شود.

خدمات بیمه

بیمه یکی دیگر از زیربخش های مهم صنعت خدمات مالی است. خدمات بیمه برای محافظت در برابر مرگ یا جراحت (به عنوان مثال، بیمه عمر، بیمه درآمد از کارافتادگی، بیمه درمانی)، در برابر خسارت یا خسارت مالی (مانند بیمه صاحب خانه، بیمه خودرو)، یا در برابر مسئولیت یا دعوی قضایی در دسترس است.

در ایالات متحده، یک نماینده بیمه با یک کارگزار متفاوت است. اولی نماینده شرکت بیمه است، در حالی که دومی نماینده بیمه شده است و در اطراف برای بیمه نامه خرید می کند. این همچنین قلمرو پذیره نویس است که ریسک بیمه کردن مشتریان را ارزیابی می کند و همچنین به بانکداران سرمایه گذاری در مورد ریسک وام مشاوره می دهد.

شرکت های بیمه اتکایی در حال فروش بیمه به خود بیمه گذاران هستند تا از آنها در برابر خسارت های فاجعه بار محافظت کنند.

خدمات مالیاتی و حسابداری

این بخش همچنین شامل حسابداران و خدمات بایگانی مالیاتی، خدمات مبادله ارز و انتقال سیم، و خدمات و شبکه های ماشین کارت اعتباری است. همچنین شامل خدمات رفع بدهی و ارائه دهندگان پرداخت جهانی مانند ویزا و مسترکارت و همچنین مبادلاتی است که معاملات سهام، مشتقات و کالاها را تسهیل می کند.

حسابداران اطمینان حاصل می کنند که تمام سوابق و صورت های مالی - ترازنامه، صورت درآمد و زیان، صورت جریان نقدی و اظهارنامه مالیاتی - مطابق با قوانین و مقررات فدرال و اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) است. حسابداران همچنین اطلاعات مورد نیاز برای آماده سازی ورودی های حساب های شرکت مانند دفتر کل را جمع آوری می کنند و تراکنش های مالی تجاری را در طول زمان مستند می کنند. این اطلاعات برای تهیه صورت های پایانی هفتگی، ماهانه، فصلی یا سالانه و گزارش های حسابداری بهای تمام شده استفاده می شود.

حسابداران همچنین باید هرگونه مغایرت یا بی نظمی را که در سوابق، اظهارنامه ها یا معاملات مستند مشاهده می کنند، حل کنند. آنها معمولاً رویه های کنترل حسابداری تعیین شده را از طریق یک سیستم حسابداری یا برنامه نرم افزاری رعایت می کنند.

معمولاً علاوه بر تجزیه و تحلیل سوابق و صورت‌های مالی، سایر وظایف مرتبط با امور مالی نیز به حسابداران محول می‌شود. وظایف شغلی فرعی شامل نظارت بر کارایی رویه های کنترل حسابداری یا برنامه های نرم افزاری برای اطمینان از به روز بودن آنها با مقررات فدرال و ایالتی است. حسابداران همچنین وظیفه دارند توصیه هایی را به بخش های مختلف یا کارکنان C-suite در مورد استفاده کارآمد از منابع و رویه های شرکت ارائه دهند. هدف این توصیه‌ها ارائه راه‌حل‌هایی برای نگرانی‌ها یا مشکلات مالی تجاری بالقوه پرهزینه است.

در برخی موارد، حسابداران ممکن است فاکتورهایی را برای مشتریان و فروشندگان تهیه و بررسی کنند تا به پرداخت به موقع مانده کمک کنند. تطبیق لیست حقوق و دستمزد، تأیید قراردادها و سفارش‌ها، ساخت بودجه شرکت، و توسعه مدل‌های مالی یا پیش‌بینی‌ها نیز ممکن است بخشی از مسئولیت‌های منظم حسابدار باشد.

علاوه بر این وظایف، حسابداران برای شرکت ها و افراد مالیات تهیه و تشکیل می دهند. آنها تمام دارایی های شرکت، درآمدهای به دست آمده و پرداخت شده، یا هزینه ها و بدهی های پیش بینی شده را برای رسیدن به کل تعهد مالیاتی سال تجزیه و تحلیل می کنند. با تهیه و تشکیل پرونده مالیاتی شرکت ها و افراد، انتظار می رود حسابداران تجزیه و تحلیل دقیقی از کارایی یا ناکارآمدی مالیات ارائه دهند و توصیه هایی برای کاهش کل بدهی های مالیاتی در آینده ارائه دهند.

نکته آخر این که، یک بخش خدمات مالی قوی می‌تواند منجر به رشد اقتصادی شود، در حالی که یک سیستم شکست خورده می‌تواند اقتصاد یک کشور را به ورطه نابودی بکشاند.

مبادلات الگوریتمی

مبادلات الگوریتمی چیست؟
مبادلات الگوریتمی نوعی مبادله است که از کامپیوترهای قدرتمند برای اجرای فرمول های پیچیده ریاضی برای مبادله استفاده می کند. الگوریتم مجموعه ای از دستورالعمل ها برای حل یک مشکل است. یک مثال از یک الگوریتم یک معادله جبری است که همراه با قواعد رسمی جبر است. با استفاده از این دو عنصر، یک کامپیوتر می تواند پاسخ هر معادله را به دست آورد.
مبادلات الگوریتمیک با استفاده از فرمول های بسیار پیچیده تر، همراه با مدل های ریاضی و نظارت بر انسانی، تصمیم گیری برای خرید و فروش اوراق بهادار مالی را در مبادله ممکن می کند. معامله گران الگوریتمی اغلب از تکنولوژی تجاری با فرکانس بالا استفاده می کنند که می تواند یک شرکت را قادر به ایجاد ده ها هزار مبادله در ثانیه کند. مبادلات الگوریتمی می تواند در موقعیت های مختلفی از جمله اجرای سفارش، آربیتراژ و استراتژی های مبادله ای روند استفاده شود.

 مبانی مبادلات الگوریتمی
  پس از آنکه سیستم های تجاری کامپیوتری در دهه 1970 در بازارهای مالی آمریکا معرفی شدند استفاده از الگوریتم ها در مبادلات افزایش یافت. در سال 1976 بورس اوراق بهادار نیویورک (DOT) را برای سفارشات مسیریابی از معامله گران به متخصصان مبادله مبادله معرفی کرد. در دهه های بعد، مبادلات توانایی های خود را برای پذیرش تجارت الکترونیک افزایش داد و تا سال 2010، بیش از 60 درصد از تمام معاملات توسط کامپیوتر اجرا شد.
 نویسنده به نام مایکل لوئیس مبادلات افراطی و الگوریتمی را با توجه به عموم به ارمغان آورد، در حالی که کتاب پرفروش فلش بویز را منتشر کرد که زندگی معامله گران و کارآفرینان وال استریت را که به ساختن شرکت هایی که برای تعریف ساختار تجارت الکترونیکی در آمریکا کتاب او معتقد است که این شرکت ها در مسابقه تسلیحاتی برای ساختن رایانه های سریع تر هستند، که می توانند با سرعت بیشتری با مبادلات ارتباط برقرار کنند، برای به دست آوردن مزایای رقبا با سرعت، با استفاده از انواع سفارشات که به نفع آنها به نفع سرمایه گذاران متوسط ​​بود، مشغول بودند.
  در سال های اخیر، مبادلات الگوریتم انجام آن به خودی خود گسترده شده است. به عنوان مثال، هزینه های مالی مانند Quantopian، الگوریتم های منبع جمعیت از برنامه نویسان آماتور که رقابت می کنند برای کسب سود بیشتر برای نوشتن کد سودمند تر، رقابت می کنند. این عمل با گسترش اینترنت با سرعت بالا و توسعه سریع رایانه ها در قیمت های نسبتا ارزان انجام شده است. بستر های نرم افزاری مانند Quantiacs به منظور خدمت به معامله گران روزی که مایلند دستان خود را در تجارت الگوریتمی مورد استفاده قرار دهند، رشد کرده اند.
 یکی دیگر از تکنولوژی های پیشرو در وال استریت، یادگیری ماشین است. تحولات جدید در هوش مصنوعی، برنامه نویسان کامپیوتر را قادر ساخته است تا برنامه هایی را توسعه دهند که می توانند خود را از طریق یک فرآیند تکراری به نام یادگیری عمیق بهبود دهند. معامله گران در حال توسعه الگوریتم هایی هستند که بر یادگیری عمیق متکی هستند تا سودآورتر شوند.
  
 گیرنده های کلیدی
 • تجارت الگوریتمیک استفاده از الگوریتم های فرایند و قواعد برای استخدام استراتژی برای انجام معاملات است.
• از اوایل دهه 1980 به شدت افزایش یافته است و توسط سرمایه گذاران نهادی و شرکت های تجاری بزرگ برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
• در حالی که مزایای آن مانند زمان اجرای سریع تر و کاهش هزینه ها، تجارت الگوریتمی می تواند گرایش های منفی بازار را نیز افزایش دهد و باعث سقوط سریع فلش و از دست رفتن سریع نقدینگی شود.
 
مزایا و معایب مبادلات الگوریتمی
 مبادلات الگوریتمی عمدتا توسط سرمایه گذاران نهادی و کارگزاری های بزرگ برای کاهش هزینه های مربوط به مبادلات استفاده می شود. بر طبق تحقیقات، مبادلات الگوریتمی به ویژه برای اندازه های سفارش بزرگ مفید است که ممکن است تا 10٪ از کل حجم معاملات را تشکیل دهد. به طور معمول، سازندگان بازار برای ایجاد نقدینگی از معاملات الگوریتمی استفاده می کنند.
تجارت الگوریتمی همچنین اجازه می دهد تا اجرای سریع تر و آسان تر از دستورات، و آن را برای مبادلات جذاب. به نوبه خود، این به این معنی است که معامله گران و سرمایه گذاران می توانند به سرعت سود خود را از تغییرات کوچک در قیمت کتاب درآورند. استراتژی معاملاتی Scalping معمولا الگوریتم های استفاده می کند، زیرا این امر شامل خرید و فروش سریع اوراق بهادار با افزایش قیمت های کوچک می باشد.
سرعت اجرای مبادله، مزیتی در شرایط عادی است و می تواند زمانی ایجاد شود که چندین دستور بدون مداخله بشر به طور همزمان اجرا شوند. سقوط فلش ​​در سال 2010 به مبادلات الگوریتمی متهم شده است.
 یکی دیگر از معایب معامله الگوریتمی این است که نقدینگی، که از طریق سفارشات خرید و فروش سریع ایجاد می شود، می تواند در یک لحظه ناپدید شود و تغییر را برای معامله گران برای از بین بردن تغییرات قیمت از بین ببرد. همچنین می تواند منجر به از دست رفتن نقدینگی شود. تحقیقات نشان داده است که مبادلاتت الگوریتمی عامل مهمی در ایجاد نقدینگی در بازارهای ارز پس از اینکه فرانک سوئیس در سال 2015 خود را از اروپا حذف کرد، آشکار کرد.

 

 

 

 

 

آزمون اصول مدیریت مالی 1

آزمون اصول مدیریت مالی 1 براساس مطالب و سرفصلهای ارایه شده در طول دوره خواهد بود که جهت حصول نتیجه بهتر و مطلوبتر بارم بندی آزمون به شرح زیر است؛

فصل 1: کلیات ................................................................  2 نمره

فصل 2: تجزیه و تحلیل مالی .........................................  4 نمره

فصل 3: پیش بینی و برنامه‌ریزی مالی و بودجه .............  2/5 نمره

فصل 4: نقطه سر به سری و اهرم‌ها ..............................  2 نمره

فصل 5: ارزش زمانی پول (ریاضیات مالی) ..................  2 نمره

فصل 6: بودجه بندی سرمایه‌ای (در شرایط اطمینان)....  3/5 نمره

پروژه:............................................................................  4 نمره

در صورت نیاز در بخش نظرات همین مطلب سوالات و نظرات خود را ذکر نمایید.

با آرزوی موفقیت 

پروژه سرمایه گذاری و تحلیل اوراق بهادار

جهت انجام پروژه درس سرمایه گذاری به موارد زیر توجه شود:

1) وضعیت مالی سهام شرکت از لحاظ بنیادی بررسی و تحلیل شود.

2) وضعیت سهام از لحاظ تکنیکال ارزیابی و تحلیل شود.

3) ارزش ذاتی سهام بررسی و محاسبه شود.

4) با استقاده از روشهای مختلفی ارزیابی قیمت سهام شرکت انجام شود.

5) وضعیت بازار سهام شرکت به طور کامل بررسی و تحلیل شود.

پروژه اصول مدیریت مالی یک

جهت انجام پروژه درس اصول مدیت مالی یک به موارد زیر توجه شود:

1) حداقل اطلاعات صورتهای مالی دو سال مالی کامل جهت انجام پروژه استفاده شود.

2) تحلیل افقی، عمودی و نسبتها انجام شود.

3) محاسبات به صورت خلاصه و در یک جدول ارائه شود.

4) اعداد محاسبه شده در جدول کلی به طور کامل تحلیل شود.

5) وضعیت شرکت از نظر مالی تشریح شود.

آلفای جنسن

آلفای جنسن (شاخص عملکرد جنسن یا به اعتبار گذشته آلفا) به منظور تعیین بازده غیرعادی بالاتر از بازده مورد انتظار نظری یک ورقه بهادار یا پرتفولیویی از اوراق بهاداراستفاده می‌شود. اوراق بهادار می‌تواند هر دارایی مثل سهام، اوراق قرضه یا اوراق مشتقه باشد. بازده تئوریک توسط یک مدل بازار، اغلب مدل قیمت گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای(CAPM) ‌ پیش بینی می‌شود. مدل بازار از روش‌های آماری به منظور پیش‌بینی مناسب بازده تعدیل شده با ریسک یک دارایی استفاده می‌کند. برای نمونه CAPM از بتا به عنوان یک ضریب استفاده می‌کند.

آلفای جنسن اولین بار در سال ۱۹۶۸ توسط مایکل جنسن به عنوان معیاری برای ارزیابی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک مورد استفاده قرار گرفت. در CAPM فرض بر این است که بازده، «تعدیل شده با ریسک» می‌باشد؛ بدین معنی که ریسک مرتبط با آن دارایی را در نظر می‌گیرد. مفهمومی وجود دارد مبنی بر این که دارایی ریسکی‌تر باید بازده مورد انتظار بالاتری نسبت به دارایی کم ریسک‌تر داشته باشد. اگر بازده یک دارایی بالاتر از بازده تعدیل شده با ریسک آن دارایی باشد، گفته می‌شود آن دارایی «آلفای مثبت» یا «بازده غیرعادی» دارد. سرمایه گذاران دائماً در جستجوی سرمایه‌گذاری‌هایی با آلفای بالاتر هستند.

در چارچوب CAPM، ورودی‌های زیر برای محاسبه آلفا مورد نیاز است:

• بازده تحقق یافته (پرتفلیو)
• بازده بازار
• نرخ بازده بدون ریسک و

• بتای پرتفلیو

آلفای جنسن= بازده پرتفلیو – 〔نرخ بازده بدون ریسک + بتای پرتفلیو * (نرخ بازده بازار- نرخ بازده بدون ریسک)〕

a_j=R_i-[r_f+B_iM.(R_M-R_f)]α J = R i − [ R f + β i M ⋅ ( R M − R f ) ] {\displaystyle \alpha _{J}=R_{i}-[R_{f}+\beta _{iM}\cdot (R_{M}-R_{f})]}

راه دیگر درک تعریف می‌تواند از بازنویسی آن بدست آید زمانی که:

a_j=(R_i-R_f)-[r_f+B_iM.(R_M-R_f)]α J = R i − [ R f + β i M ⋅ ( R M − R f ) ] {\displaystyle \alpha _{J}=R_{i}-[R_{f}+\beta _{iM}\cdot (R_{M}-R_{f})]}

اگر ما مازاد بازده صندوق از بازده بدون ریسک را به عنوانD_Rº(R_i-R_f) Δ R ≡ ( R i − R f ) {\displaystyle \Delta _{R}\equiv (R_{i}-R_{f})} وD_Mº(R_M-R_f)  Δ M ≡ ( R M − R f ) {\displaystyle \Delta _{M}\equiv (R_{M}-R_{f})} معرفی کنیم سپس آلفای جنسن را می‌توان بصورت زیر بیان کرد:

a_j=D_R -B_iMD_M

 α J = Δ R − β i M Δ M {\displaystyle \alpha _{J}=\Delta _{R}-\beta _{iM}\Delta _{M}} استفاده کمی در زمینه مالی

آلفای جنسن آماره‌ای است که معمولاً در امورمالی تجربی به منظور ارزیابی بازده نهایی یک سهم در مواجهه با استراتژی معین مورد استفاده قرارمی گیرد. در تعمیم مفهوم بالا به محیط چند عاملی، آلفای جنسن یک اندازه‌گیری از بازده نهایی مرتبط با یک استراتژی اضافی است که باعامل‌های موجود توضیح داده نشده‌است. اگر ما بازده مازاد بازار را به عنوان تنها عامل در نظر بگیریم، آلفا رو از CAPM بدست می‌آوریم. اگر ما عامل‌های فاما-فرنچ رو اضافه کنیم آلفای ۳ عامل و بیشتر را بدست می‌آوریم. اگر آلفای جنسن معنی دار و مثبت باشد، پس استراتژی درنظرگرفته شده دارای سابقه‌ای است درتولید بازده‌های بالاتر از آنچه که براساس عوامل دیگر به تنهایی انتظار می‌رود. برای مثال، در مورد ۳ عامل، ما ممکن است حرکت عامل بازده‌ها را بر روی ۳ عامل بازده‌ها پس بگیریم به منظور اینکه یک صرف قابل توجهی در بالای اندازه، ارزش و بازده بازار پیدا کنیم.

منابع:

Jensen, M.C. , “The Performance of Mutual Funds in the Period 1945-1964,” Journal of Finance 23, 1968, pp. 389-416

Jensen's Alpha in Quantitative Finance

Addendum, Jensen's Alpha in Quantitative Finance

اصول مدیریت مالی 1 (مرور)

دریافت بخش اول جزوه "مروری بر مدیریت مالی 1" را می توانید از فایل زیر دانلود نمایید.

دانلود جزوه

انواع ابزارهای مالی

 فرهنگ اصطلاحات تخصصی مالی، واژه " instrument " را به‌عنوان ابزار مالی شناخته و آن را به‌عنوان یک سند رسمی و قانونی مانند سهام و اوراق قرضه و یا سایر ابزارهای مالی تعریف می کند.

  امروزه، انواع بسیار متنوعی از ابزارهای مالی در بازارهای پول و سرمایه دنیا در چهار قالب زیر مورد استفاده قرار می گیرند:

  1- ابزارهای سرمایه ای (مالکیتی)

  2- ابزارهای استقراضی (بدهی)

  3- ابزارهای مشتقه

 4- ابزارهای ترکیبی.

  همچنین، برای پوشش نیازهایی که به طور روزافزون پیچیده تر و متنوع تر می شوند، پیوسته ابزارهای مالی جدید به‌ویژه در قالب ابزارهای مشتقه و ترکیبی، خلق شده و مورد استفاده قرار می گیرند.

 

دارائی‌های مالی

 دارایی‌های مالی (در مقابل دارائی‌های حقیقی) به عنوان دارایی‌های نامشهود (سهم الشرکه‌ای از یک مجموعه دارائی‌های شرکت) طبقه بندی می‌شوند. مالکیت دارایی نامشهود با انتشار یکی از انواع دارایی‌های مالی در قالب ابزار سرمایه‌ای (مالکیتی) یا ابزار استقراضی (بدهی) تامین مالی می شود. افراد با دریافت انواع اوراق سهام یا انواع اوراق قرضه صاحب بخشی از سرمایه‌ی شرکت‌ها و عواید حاصل از فعالیت شرکت‌ها می شوند.

 

طبقه بندی دارایی ها

  گروه اول: بدهی‌ای که ادعای مقابل آن ثابت است. صاحب بدهی (دارنده اوراق) از سود، مبلغ ثابتی را مطالبه می کند که از این رو این ابزار را " ابزار با درآمد ثابت" می نامند.

  گروه دوم: صاحب سرمایه (دارنده سهام یا سهامدار) از سود، مانده را مطالبه می‌کند. به عبارت دیگر ، پس از پرداخت به دارندگان ابزار بدهی، مبلغی بر مبنای عایدات به دارنده این دارایی می پردازد.

  گروه سوم: برخی از اوراق بهادار آمیزه‌ای از هر دو گروه را مطالبه می کنند و ابزار مالی در اختیار آنها دو زیستی یا دو رگه نامیده می شود ؛ " سهام ممتاز " و " اوراق قرضه قابل تبدیل " از این گروه هستند.

  علاوه بر این سه گروه ، دارائی‌های مالی دیگری نیز وجود دارند که مشتق شده ازسه گروه دارایی‌های مالی که ذکر شد، هستند. برای نمونه ، در برخی از قراردادها، طرف قرارداد یا ناچار است و یا این حق را دارد که یک دارایی مالی را در زمانی در آینده بخرد یا بفروشد. بهای این‌گونه قراردادها از بهای آن دارایی مالی، گرفته شده است؛ از این رو این قراردادها را " اوراق مشتقه " می‌نامند. این ابزارها امکان کنترل ریسک سقوط ارزش بازار دارایی‌های مالی (اوراق سهام و اوراق قرضه) یا امکان مقابله با خطر انتشار (عدم به فروش رسیدن اوراق بهادار در عرضه به مردم) را به ناشر اوراق و سرمایه گذار می دهد.

همچنین، اوراق مشتقه‌ای وجود دارند که مجموعه‌ای از قراردادهای آتی و قراردادهای اختیار معامله هستند؛ این اوراق عبارتند از: " قراردادهای معاوضه" ، " قراردادهای سقف " و " قراردادهای کف". بطور کلی، قراردادهای مشتقه، راهی کم هزینه برای مهارکردن برخی خطرهای عمده در اختیار ناشر اوراق و سرمایه گذار قرار می دهد.

آشنایی با استراتژی کانسلیم در انتخاب سهام

مدل CAN SLIM برای انتخاب سهام توسط ویلیام جی.اونیل (مؤسس و رئیس نشریه Investor’s Business Daily) توسعه یافته است. این سیستم در حال حاضر در در چاپ چهارم کتاب پرفروش وی با نام «چگونه از سهام پول بسازیم: یک سیستم برنده در زمان‌های خوب و بد» شرح داده شده است. هدف این راهبرد شناسایی شرکت‌هایی با اصول بنیادی قوی و خرید آنها در زمانی است که در دوره‌های ثبات قیمت بوده و پیش از آن است که افزایش قیمت عمده داشته باشند.

المان‌های CAN SLIM

هفت حرف به کار رفته در عبارت CAN SLIM بر اساس ویژگی‌هایی کلیدی است که اونیل متوجه شد سهام دقیقاً پیش از آنکه بزرگترین سود قیمتی خود را داشته باشند، از خود بروز می‌دهند. این ویژگی‌ها در ادامه می‌آیند:

C = Current Quarterly Earnings سود سه ماهه اخیر

رشد قابل توجه سود هر سهم (EPS) می‌تواند توجه بازیکنان سازمانی بزرگی را به خود جلب کند و این چیزی است که خود می‌تواند سبب تغییرات بزرگ قیمتی باشد. بر اساس راهبرد CAN SLIM ، سرمایه‌گذاران باید به دنبال شرکت‌هایی با یک نرخ رشد EPS سه ماهه حداقل 25% در آخرین فصل باشند (هرچند که سود 50% تا 100% جذاب‌تر خواهد بود). اگر می‌خواهید آن سودها پایدار باشند، شرکت باید حداقل 20 % نرخ رشد سود در آخرین سه ماهه و حداقل بازده 17% در سهام داشته باشد.

A = Annual Earnings Growth رشد سودهای سالانه

مادامیکه سودهای سه ماهه مهم هستند، یک شرکت باید رشد سودهای سالانه خود را نیز علنی کند. این کار می‌تواند به تأیید اینکه شرکت هیچگونه مشکلات زیربنایی مانند کاهش تقاضا برای محصولات آن شرکت، حاشیه‌های سود رو به زوال یا روندهای منفی صنعت ندارد، کمک کند. سرمایه‌گذاران CAN SLIM به دنبال یک نرخ رشد EPS سالانه حداقل 25 تا 50% در هریک از 3 تا 5 سال گذشته هستند.

C + A = QUANTITATIVE تحلیل کمی

دو بخش اول سیستم CAN SLIM (درآمدهای سه ماهه و سالانه قوی) مراحل منطقی هستند که تحلیل کمّی را نشان می‌دهند. زیبایی این سیستم در این است که 5 معیار دیگر را برای انتخاب سهام بکار می‌برد.

N = New Product or Service محصول یا خدمات جدید

سومین ویژگی که سرمایه‌گذاران CAN SLIM به دنبال آن هستند، مقوله‌ای جدید در شرکت است، چه یک محصول، خدمات، مدیرعامل اجرایی جدید یا قیمت بالای سهام باشد، چه یک روند صنعتی مبتکرانه که از راهی برای شرکت سودآوری می‌کند. وال استریت همیشه در پی شکار بهترین‌های بعدی است، خواه یک شرکت کارآفرینی در حال مختل کردن یک صنعت باشد، خواه یک شرکت باسابقه باشد که با تغییر به سمت محصولات جدید، مجدداً در خود سرمایه‌گذاری می‌کند. در هر صورت چیز جدیدی وجود دارد که بتواند با سود برابری کند.

مک دونالد: یک مثال عالی برای اینکه چگونه جدید بودن منجر به موفقیت می‌شود را می‌توان در تاریخچه اولیه مک دونالد مشاهده کرد. مک دونالد با معرفی فرنچایزهای [حق امتیاز] فست فود جدید خود، در طی 4 سال (از سال 1967 تا 1971) توانست بیش از 1100% رشد کند. این فقط یکی از چندین نمونه شرکت‌هایی است که (از طریق انجام یا بدست آوردن چیزی جدید) به چیزهای بزرگی رسیدند و سهام‌دارانشان نیز پاداش خود را دریافت کردند.

 

S = Supply and Demand عرضه و تقاضا

قانون عرضه و تقاضا بر تمامی فعالیت‌های بازار حاکم است: تقاضای قوی برای عرضه محدود سهام قابل دسترس، سبب افزایش قیمت شده و عرضه بیش از حد سهام همراه با تقاضای ضعیف، سبب کاهش قیمت می‌شود. سرمایه‌گذاران CAN SLIM بر افزایش‌های شدید قیمت که بوسیله رشد حجم معاملات پشتیبانی شده‌اند، نظارت می‌کنند. این رخدادها نشان دهنده تقاضا (به خصوص از سمت مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر سرمایه‌گذاران سازمانی) است که می‌تواند حتی به تغییرات قیمتی بزرگتر منجر شود.

L = Leader or Laggard رهبر یا پیرو

در هر صنعتی، شرکت‌هایی هستند که برای سهام‌دارانشان سودهای بزرگی به ارمغان می‌آورند و نیز شرکت‌هایی وجود دارند که کند هستند و سود‌هایی بدست می‌آورند که در بهترین حالت، متوسط است. سرمایه‌گذاران CAN SLIM با توجه به ایده خرید رهبر و اجتناب از پیرو، به دنبال قدرت نسبی قیمت یک سهم هستند تا مابین این دو تفاوت قائل شوند. بازه قدرت نسبی قیمت یک سهم از 1 تا 99 است؛ برای مثال رتبه 75 به این معناست که شرکت از 75% سهام درون گروه بازاری خود در طول یک دوره زمانی خاص، عملکرد بهتری داشته است. سرمایه‌گذاران CAN SLIM به دنبال سهامی هستند که قدرت نسبی قیمت حداقل 70 داشته باشد. با این حال بطور کلی سهام در بازه 80 تا 90 احتمال بیشتری دارد که بزرگترین سود دهنده باشند.

I = Institutional Sponsorship حمایت نهادی

این ویژگی اشاره به این دارد که آیا سهام متعلق به بانک‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر سرمایه‌گذاران سازمانی است یا نه. چنین مالکیتی را می‌توان به عنوان تأیید مثبت از یک برنده بالقوه در نظر گرفت. سرمایه‌گذاران حرفه‌ای گروهی از تحلیل‌گران را تحت اختیار دارند که هزاران سرمایه‌گذاری بالقوه را بررسی می‌کنند. هنگامیکه یکی از آنان اقدام به خرید سهمی کرد که شما در نظر گفته بودید، این کار می‌تواند تقاضا برای آن سهم را افزایش دهد و بطور بالقوه‌ای منجر به بالا رفتن قیمت آن سهم شود. سرمایه‌گذاران CAN SLIM باید روی سهامی تمرکز داشته باشند که حداقل 3 تا 10 مالک سازمانی داشته باشد.

M = Market Direction جهت بازار

آخرین ویژگی در مدل CAN SLIM جهت بازار است. به هنگام انتخاب سهام شناسایی این که در بازار گاوی هستید یا خرسی، همیشه اهمیت دارد. سرمایه‌گذاران CAN SLIM بر این عقیده هستند که شما باید طبق بازار سرمایه‌گذاری کنید نه در تضاد با آن. نظریه مبنا در این قسمت آن است که بر اساس CAN SLIM ، 3 سهم از هر 4 سهم هماهنگ با جهت بازار حرکت می‌کنند که این امر بوسیله شاخص‌های اصلی (مانند NASDAQ ، The S&P 500 و DJIA) اندازه‌گیری شده است. طبق این نظریه اگر به هنگام روند صعودی بازار سهمی را خریداری کنید، خزید شما 75% درست است، بالعکس آن اگر در زمان نزول بازار سهمی بخرید، 75% خرید شما اشتباه خواهد بود.

یک ویژگی به ویژگی دیگری هدایت می‌کند

مهم است که به خاطر داشته باشید که این 7 ویژگی با هم کار می‌کنند. به عنوان مثال زمانیکه رشد بزرگ سود و یک محصول یا خدمات جدید (ویژگی‌های C ، A و  N در مدل CAN SLIM) با یکدیگر اتفاق می‌افتد، می‌تواند توجه مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر سرمایه‌گذاران سازمانی را به خود جلب کند. این جلب توجه می‌تواند منجر به ویژگی S در سیستم CAN SLIM (عرضه و تقاضا) شود که قادر به بالا بردن قیمت سهام و … می‌باشد. سرمایه‌گذاران CAN SLIM نگاهی به «تصویر کلی» داشته و درک می‌کنند که چگونه هر کدام از ویژگی‌ها به تنهایی بر ویژگی‌های دیگر تأثیر می‌گذارد (یا از آنها تأثیر می‌پذیرد).

نویسنده: جین فالگر

سیاستهای پولی و مالی: هرم اهداف دولت