آلفای جنسن

آلفای جنسن (شاخص عملکرد جنسن یا به اعتبار گذشته آلفا) به منظور تعیین بازده غیرعادی بالاتر از بازده مورد انتظار نظری یک ورقه بهادار یا پرتفولیویی از اوراق بهاداراستفاده می‌شود. اوراق بهادار می‌تواند هر دارایی مثل سهام، اوراق قرضه یا اوراق مشتقه باشد. بازده تئوریک توسط یک مدل بازار، اغلب مدل قیمت گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای(CAPM) ‌ پیش بینی می‌شود. مدل بازار از روش‌های آماری به منظور پیش‌بینی مناسب بازده تعدیل شده با ریسک یک دارایی استفاده می‌کند. برای نمونه CAPM از بتا به عنوان یک ضریب استفاده می‌کند.

آلفای جنسن اولین بار در سال ۱۹۶۸ توسط مایکل جنسن به عنوان معیاری برای ارزیابی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک مورد استفاده قرار گرفت. در CAPM فرض بر این است که بازده، «تعدیل شده با ریسک» می‌باشد؛ بدین معنی که ریسک مرتبط با آن دارایی را در نظر می‌گیرد. مفهمومی وجود دارد مبنی بر این که دارایی ریسکی‌تر باید بازده مورد انتظار بالاتری نسبت به دارایی کم ریسک‌تر داشته باشد. اگر بازده یک دارایی بالاتر از بازده تعدیل شده با ریسک آن دارایی باشد، گفته می‌شود آن دارایی «آلفای مثبت» یا «بازده غیرعادی» دارد. سرمایه گذاران دائماً در جستجوی سرمایه‌گذاری‌هایی با آلفای بالاتر هستند.

در چارچوب CAPM، ورودی‌های زیر برای محاسبه آلفا مورد نیاز است:

• بازده تحقق یافته (پرتفلیو)
• بازده بازار
• نرخ بازده بدون ریسک و

• بتای پرتفلیو

آلفای جنسن= بازده پرتفلیو – 〔نرخ بازده بدون ریسک + بتای پرتفلیو * (نرخ بازده بازار- نرخ بازده بدون ریسک)〕

a_j=R_i-[r_f+B_iM.(R_M-R_f)]α J = R i − [ R f + β i M ⋅ ( R M − R f ) ] {\displaystyle \alpha _{J}=R_{i}-[R_{f}+\beta _{iM}\cdot (R_{M}-R_{f})]}

راه دیگر درک تعریف می‌تواند از بازنویسی آن بدست آید زمانی که:

a_j=(R_i-R_f)-[r_f+B_iM.(R_M-R_f)]α J = R i − [ R f + β i M ⋅ ( R M − R f ) ] {\displaystyle \alpha _{J}=R_{i}-[R_{f}+\beta _{iM}\cdot (R_{M}-R_{f})]}

اگر ما مازاد بازده صندوق از بازده بدون ریسک را به عنوانD_Rº(R_i-R_f) Δ R ≡ ( R i − R f ) {\displaystyle \Delta _{R}\equiv (R_{i}-R_{f})} وD_Mº(R_M-R_f)  Δ M ≡ ( R M − R f ) {\displaystyle \Delta _{M}\equiv (R_{M}-R_{f})} معرفی کنیم سپس آلفای جنسن را می‌توان بصورت زیر بیان کرد:

a_j=D_R -B_iMD_M

 α J = Δ R − β i M Δ M {\displaystyle \alpha _{J}=\Delta _{R}-\beta _{iM}\Delta _{M}} استفاده کمی در زمینه مالی

آلفای جنسن آماره‌ای است که معمولاً در امورمالی تجربی به منظور ارزیابی بازده نهایی یک سهم در مواجهه با استراتژی معین مورد استفاده قرارمی گیرد. در تعمیم مفهوم بالا به محیط چند عاملی، آلفای جنسن یک اندازه‌گیری از بازده نهایی مرتبط با یک استراتژی اضافی است که باعامل‌های موجود توضیح داده نشده‌است. اگر ما بازده مازاد بازار را به عنوان تنها عامل در نظر بگیریم، آلفا رو از CAPM بدست می‌آوریم. اگر ما عامل‌های فاما-فرنچ رو اضافه کنیم آلفای ۳ عامل و بیشتر را بدست می‌آوریم. اگر آلفای جنسن معنی دار و مثبت باشد، پس استراتژی درنظرگرفته شده دارای سابقه‌ای است درتولید بازده‌های بالاتر از آنچه که براساس عوامل دیگر به تنهایی انتظار می‌رود. برای مثال، در مورد ۳ عامل، ما ممکن است حرکت عامل بازده‌ها را بر روی ۳ عامل بازده‌ها پس بگیریم به منظور اینکه یک صرف قابل توجهی در بالای اندازه، ارزش و بازده بازار پیدا کنیم.

منابع:

Jensen, M.C. , “The Performance of Mutual Funds in the Period 1945-1964,” Journal of Finance 23, 1968, pp. 389-416

Jensen's Alpha in Quantitative Finance

Addendum, Jensen's Alpha in Quantitative Finance

آشنایی با استراتژی کانسلیم در انتخاب سهام

مدل CAN SLIM برای انتخاب سهام توسط ویلیام جی.اونیل (مؤسس و رئیس نشریه Investor’s Business Daily) توسعه یافته است. این سیستم در حال حاضر در در چاپ چهارم کتاب پرفروش وی با نام «چگونه از سهام پول بسازیم: یک سیستم برنده در زمان‌های خوب و بد» شرح داده شده است. هدف این راهبرد شناسایی شرکت‌هایی با اصول بنیادی قوی و خرید آنها در زمانی است که در دوره‌های ثبات قیمت بوده و پیش از آن است که افزایش قیمت عمده داشته باشند.

المان‌های CAN SLIM

هفت حرف به کار رفته در عبارت CAN SLIM بر اساس ویژگی‌هایی کلیدی است که اونیل متوجه شد سهام دقیقاً پیش از آنکه بزرگترین سود قیمتی خود را داشته باشند، از خود بروز می‌دهند. این ویژگی‌ها در ادامه می‌آیند:

C = Current Quarterly Earnings سود سه ماهه اخیر

رشد قابل توجه سود هر سهم (EPS) می‌تواند توجه بازیکنان سازمانی بزرگی را به خود جلب کند و این چیزی است که خود می‌تواند سبب تغییرات بزرگ قیمتی باشد. بر اساس راهبرد CAN SLIM ، سرمایه‌گذاران باید به دنبال شرکت‌هایی با یک نرخ رشد EPS سه ماهه حداقل 25% در آخرین فصل باشند (هرچند که سود 50% تا 100% جذاب‌تر خواهد بود). اگر می‌خواهید آن سودها پایدار باشند، شرکت باید حداقل 20 % نرخ رشد سود در آخرین سه ماهه و حداقل بازده 17% در سهام داشته باشد.

A = Annual Earnings Growth رشد سودهای سالانه

مادامیکه سودهای سه ماهه مهم هستند، یک شرکت باید رشد سودهای سالانه خود را نیز علنی کند. این کار می‌تواند به تأیید اینکه شرکت هیچگونه مشکلات زیربنایی مانند کاهش تقاضا برای محصولات آن شرکت، حاشیه‌های سود رو به زوال یا روندهای منفی صنعت ندارد، کمک کند. سرمایه‌گذاران CAN SLIM به دنبال یک نرخ رشد EPS سالانه حداقل 25 تا 50% در هریک از 3 تا 5 سال گذشته هستند.

C + A = QUANTITATIVE تحلیل کمی

دو بخش اول سیستم CAN SLIM (درآمدهای سه ماهه و سالانه قوی) مراحل منطقی هستند که تحلیل کمّی را نشان می‌دهند. زیبایی این سیستم در این است که 5 معیار دیگر را برای انتخاب سهام بکار می‌برد.

N = New Product or Service محصول یا خدمات جدید

سومین ویژگی که سرمایه‌گذاران CAN SLIM به دنبال آن هستند، مقوله‌ای جدید در شرکت است، چه یک محصول، خدمات، مدیرعامل اجرایی جدید یا قیمت بالای سهام باشد، چه یک روند صنعتی مبتکرانه که از راهی برای شرکت سودآوری می‌کند. وال استریت همیشه در پی شکار بهترین‌های بعدی است، خواه یک شرکت کارآفرینی در حال مختل کردن یک صنعت باشد، خواه یک شرکت باسابقه باشد که با تغییر به سمت محصولات جدید، مجدداً در خود سرمایه‌گذاری می‌کند. در هر صورت چیز جدیدی وجود دارد که بتواند با سود برابری کند.

مک دونالد: یک مثال عالی برای اینکه چگونه جدید بودن منجر به موفقیت می‌شود را می‌توان در تاریخچه اولیه مک دونالد مشاهده کرد. مک دونالد با معرفی فرنچایزهای [حق امتیاز] فست فود جدید خود، در طی 4 سال (از سال 1967 تا 1971) توانست بیش از 1100% رشد کند. این فقط یکی از چندین نمونه شرکت‌هایی است که (از طریق انجام یا بدست آوردن چیزی جدید) به چیزهای بزرگی رسیدند و سهام‌دارانشان نیز پاداش خود را دریافت کردند.

 

S = Supply and Demand عرضه و تقاضا

قانون عرضه و تقاضا بر تمامی فعالیت‌های بازار حاکم است: تقاضای قوی برای عرضه محدود سهام قابل دسترس، سبب افزایش قیمت شده و عرضه بیش از حد سهام همراه با تقاضای ضعیف، سبب کاهش قیمت می‌شود. سرمایه‌گذاران CAN SLIM بر افزایش‌های شدید قیمت که بوسیله رشد حجم معاملات پشتیبانی شده‌اند، نظارت می‌کنند. این رخدادها نشان دهنده تقاضا (به خصوص از سمت مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر سرمایه‌گذاران سازمانی) است که می‌تواند حتی به تغییرات قیمتی بزرگتر منجر شود.

L = Leader or Laggard رهبر یا پیرو

در هر صنعتی، شرکت‌هایی هستند که برای سهام‌دارانشان سودهای بزرگی به ارمغان می‌آورند و نیز شرکت‌هایی وجود دارند که کند هستند و سود‌هایی بدست می‌آورند که در بهترین حالت، متوسط است. سرمایه‌گذاران CAN SLIM با توجه به ایده خرید رهبر و اجتناب از پیرو، به دنبال قدرت نسبی قیمت یک سهم هستند تا مابین این دو تفاوت قائل شوند. بازه قدرت نسبی قیمت یک سهم از 1 تا 99 است؛ برای مثال رتبه 75 به این معناست که شرکت از 75% سهام درون گروه بازاری خود در طول یک دوره زمانی خاص، عملکرد بهتری داشته است. سرمایه‌گذاران CAN SLIM به دنبال سهامی هستند که قدرت نسبی قیمت حداقل 70 داشته باشد. با این حال بطور کلی سهام در بازه 80 تا 90 احتمال بیشتری دارد که بزرگترین سود دهنده باشند.

I = Institutional Sponsorship حمایت نهادی

این ویژگی اشاره به این دارد که آیا سهام متعلق به بانک‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر سرمایه‌گذاران سازمانی است یا نه. چنین مالکیتی را می‌توان به عنوان تأیید مثبت از یک برنده بالقوه در نظر گرفت. سرمایه‌گذاران حرفه‌ای گروهی از تحلیل‌گران را تحت اختیار دارند که هزاران سرمایه‌گذاری بالقوه را بررسی می‌کنند. هنگامیکه یکی از آنان اقدام به خرید سهمی کرد که شما در نظر گفته بودید، این کار می‌تواند تقاضا برای آن سهم را افزایش دهد و بطور بالقوه‌ای منجر به بالا رفتن قیمت آن سهم شود. سرمایه‌گذاران CAN SLIM باید روی سهامی تمرکز داشته باشند که حداقل 3 تا 10 مالک سازمانی داشته باشد.

M = Market Direction جهت بازار

آخرین ویژگی در مدل CAN SLIM جهت بازار است. به هنگام انتخاب سهام شناسایی این که در بازار گاوی هستید یا خرسی، همیشه اهمیت دارد. سرمایه‌گذاران CAN SLIM بر این عقیده هستند که شما باید طبق بازار سرمایه‌گذاری کنید نه در تضاد با آن. نظریه مبنا در این قسمت آن است که بر اساس CAN SLIM ، 3 سهم از هر 4 سهم هماهنگ با جهت بازار حرکت می‌کنند که این امر بوسیله شاخص‌های اصلی (مانند NASDAQ ، The S&P 500 و DJIA) اندازه‌گیری شده است. طبق این نظریه اگر به هنگام روند صعودی بازار سهمی را خریداری کنید، خزید شما 75% درست است، بالعکس آن اگر در زمان نزول بازار سهمی بخرید، 75% خرید شما اشتباه خواهد بود.

یک ویژگی به ویژگی دیگری هدایت می‌کند

مهم است که به خاطر داشته باشید که این 7 ویژگی با هم کار می‌کنند. به عنوان مثال زمانیکه رشد بزرگ سود و یک محصول یا خدمات جدید (ویژگی‌های C ، A و  N در مدل CAN SLIM) با یکدیگر اتفاق می‌افتد، می‌تواند توجه مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و دیگر سرمایه‌گذاران سازمانی را به خود جلب کند. این جلب توجه می‌تواند منجر به ویژگی S در سیستم CAN SLIM (عرضه و تقاضا) شود که قادر به بالا بردن قیمت سهام و … می‌باشد. سرمایه‌گذاران CAN SLIM نگاهی به «تصویر کلی» داشته و درک می‌کنند که چگونه هر کدام از ویژگی‌ها به تنهایی بر ویژگی‌های دیگر تأثیر می‌گذارد (یا از آنها تأثیر می‌پذیرد).

نویسنده: جین فالگر

ویژگی‌ها و کاربردهای نرم افزار COMFAR

کلمه COMFAR اختصار عبارت انگلیسیComputer Model for Feasibility Analysis and Reporting  «مدل کامپیوتری برای آنالیز امکان‌سنجی و گزارش‌گیری» است. این برنامه توسط واحد ارزیابی اقتصادی بخش عملیات یونیدو در سال 1979 در نیویورک تهیه و تدوین‌شده است.

مدل اصلی برنامه کامفار با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی پاسکال و C که قریب به 50.000 خط (معدل یک کتاب 2500 صفحه‌ای) می‌شود توسط یک گروه 7 نفره در مدت یک سال و نیم طراحی شده است. در تهیه برنامه کامپیوتری کامفار از تجربیات بیش از 30 کمیته ارزیابی اقتصادی کشورهای مختلف بهره گرفته‌شده است و پس از طی 3 سال دوران آزمایشی و رفع اشکالات، برای اولین بار در سال 1983 به بازار عرضه گردیده است. هزینه تهیه برنامه کامفار (COMFAR) بالغ بر یک و نیم میلیون دلار بوده و هم‌اکنون بیش از نیم میلیون نسخه از آن در سراسر جهان و به 15 زبان (ازجمله انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، چینی، هلندی، ایتالیایی، عربی، روسی، پرتغالی، اسپانیایی و غیره) در حال بهره‌برداری است.

نسخه اول کامفار (COMFAR) سال 1983 و نسخه 1. 1 آن در نوامبر 1984 به بازار عرضه شد و به دلیل استقبال از آن، نسخه 2 و 2، 1 آن در سال‌های 1986 و 1989 ارائه گردید.

اهداف برنامه کامفار (COMFAR)

زمانی که ایده‌های متفاوت جهت سرمایه‌گذاری و انتخاب مطرح گردید، سرمایه‌گذاران به دنبال راه‌حل‌های مختلفی بودند تا بتوانند بهترین تصمیم را بگیرند؛ اما وجود پارامترهای فراوان (بیش از 4000 متغیر) محاسبات را گاها آن‌قدر پیچیده می‌کرد که تصمیم‌گیرندگان از نتایج آنها اطمینان لازم را نداشتند. از طرف دیگر نگرش‌های متفاوت به یک موضوع خاص، باعث می‌شد تا نتایج یکسان حاصل نشود. به‌عبارت‌دیگر در مورد یک طرح، برخی از محاسبات طرح را اقتصادی جلوه می‌داد و بعضی دیگر کلاً آن را رد می‌کرد. این موضوع سبب شد تا متصدیان به فکر استاندارد نمودن تعاریف و محاسبات افتادند؛ اما مشکل اصلی یعنی پیچیدگی عملیات محاسباتی هنوز باقیمانده بود. برای حل این مشکل، کمیته‌ای در UNIDO برای استاندارد و کامپیوتری کردن هم‌زمان ارزیابی اقتصادی طرح‌ها تشکیل شد و نهایتاً برنامه کامفار(COMFAR) تهیه و به بازار عرضه گردید.

الف – نرم‌افزار کامفار:

طرح تجاری و پیش‌بینی درآمد و برآورد هزینه پروژه‌های صنعتی، معدنی، کشاورزی، زیربنایی، دریانوردی و... با استفاده از نرم‌افزار کامفار (COMFAR) انجام می‌پذیرد.

نرم‌افزار تخصصی کامفار (COMFAR) یک برنامه کامپیوتری است که از طرح تحقیقات قبل از بهره‌برداری حمایت می‌کند و استفاده از آن سازمان‌دهی و محاسبه گزارش‌ها مالی و اقتصادی را آسان می‌سازد.

نرم‌افزار کامفار (COMFAR) بر اساس مطالعات امکان‌سنجی و یا به عبارتی توجیه‌پذیری و یا قابل‌اجرا بودن و یا نبودن طرح و مطالعات فرصت‌یابی برای هر طرح صنعتی و معدنی طراحی گردیده است. نتایج نرم‌افزار کامفار (COMFAR) بیانگر جذابیت اقتصادی طرح بر اساس محدود و یا نامحدود بودن بودجه اقتصادی سازمان مجری است.

ب- ورودی‌هایی نرم‌افزار کامفار (COMFAR):

- تعریف پروژه

- برنامه‌ریزی زمانی (فاز ساخت، فاز بهره‌برداری)

- محصولات

- واحدهای پولی (واحد پول داخلی، واحد پول خارجی)

- تورم (داخلی، خارجی)

- مشارکت‌ها (داخلی، خارجی)

- تنزیل (نرخ تنزیل کل سرمایه‌گذاری، نرخ تنزیل سهام‌دار)

- هزینه‌های ثابت سرمایه‌گذاری شامل: (خرید زمین، محوطه‌سازی و بهبود زمین، کارهای عمرانی و ساختمان‌ها، ماشین‌آلات و تجهیزات کارخانه، تجهیزات خدماتی و جانبی کارخانه، حفاظت‌های زیست‌محیطی، هزینه‌های سربار، هزینه‌های قبل از بهره‌برداری و هزینه‌های پیش‌بینی نشده)

- هزینه‌های تولید شامل: (مواد خام، ملزومات کارخانه، یوتیلیتی، انرژی، قطعات یدکی مصرف‌شده، تعمیرات و نگهداری، حق امتیاز، دستمزد، مالیات، هزینه سربار کارخانه، هزینه‌های اداری، هزینه‌های اجاره بلندمدت، هزینه‌های بازاریابی)

- برنامه فروش (فروش داخلی، فروش خارجی)

- سرمایه در گردش (موجودی کالا، مطالبات، تنخواه)

- منابع تأمین مالی (یارانه، آورده سهام‌دار، وام کوتاه‌مدت و درازمدت)

- مالیات، یارانه

ج- خروجی‌های نرم‌افزار کامفار (COMFAR):

- بررسی‌های مالی

- برآورد سرمایه‌گذاری ثابت

- برآورد سرمایه در گردش

- برآورد هزینه سالیانه تولید

- برآورد استهلاک سالیانه سرمایه‌گذاری

- برآورد کل سرمایه موردنیاز طرح

- برآورد قیمت تمام‌شده به تفکیک هزینه‌ها

- تعیین منابع تأمین مالی طرح و هزینه‌های مالی آن

- تحلیل درآمدها و هزینه‌های طرح

- تعیین عملکرد سود و زیان طرح برای کل سرمایه‌گذاری و آورده سهام

- بررسی‌های اقتصادی

- تعیین جریان خالص نقدی کل سرمایه‌گذاری

- تحلیل جریان نقدینگی تنزیل شده DCF

- نرخ بازده داخلی IRR

- تعیین ارزش فعلی خالص (npv)

- تعیین نرخ و دوره بازگشت داخلی (pbp) کل سرمایه

- تعیین نرخ و دوره بازگشت داخلی برای آورده سهامداران

- تعیین دوره بازگشت سرمایه

- تحلیل نقطه سربه‌سر

- شاخص سودآوری PI

- تحلیل حساسیت طرح به هزینه‌های پیش‌بینی نشده

- انجام آنالیز حساسیت پروژه و تحلیل ریسک

- تحلیل نسبت‌های مالی

- تحلیل اثرات متقابل طرح‌ها (آنالیز تلفیقی)

- تهیه صورت‌حساب‌های مالی

5 روش برای سنجش ریسک صندوق های سرمایه گذاری مشترک

There are five main indicators of investment risk that apply to the analysis of stocks, bonds and mutual fund portfolios. They are alpha, beta, r-squared, standard deviation and the Sharpe ratio. These statistical measures are historical predictors of investment risk/volatility and are all major components of modern portfolio theory (MPT). MPT is a standard financial and academic methodology used for assessing the performance of equity, fixed-income and mutual fund investments by comparing them to market benchmarks. All of these risk measurements are intended to help investors determine the risk-reward parameters of their investments. In this article, we'll give a brief explanation of each of these commonly used indicators.

Alpha

Alpha is a measure of an investment's performance on a risk-adjusted basis. It takes the volatility (price risk) of a security or fund portfolio and compares its risk-adjusted performance to a benchmark index. The excess return of the investment relative to the return of the benchmark index is its "alpha." Simply stated, alpha is often considered to represent the value that a portfolio manager adds or subtracts from a fund portfolio's return. An alpha of 1.0 means the fund has outperformed its benchmark index by 1%. Correspondingly, an alpha of -1.0 would indicate an underperformance of 1%. For investors, the higher the alpha the better.

Beta

Beta, also known as the "beta coefficient," is a measure of the volatility, or systematic risk, of a security or a portfolio in comparison to the market as a whole. Beta is calculated using regression analysis, and you can think of it as the tendency of an investment's return to respond to movements in the market. By definition, the market has a beta of 1.0. Individual security and portfolio values are measured according to how they deviate from the market.

A beta of 1.0 indicates that the investment's price will move in lock-step with the market. A beta of less than 1.0 indicates that the investment will be less volatile than the market. Correspondingly, a beta of more than 1.0 indicates that the investment's price will be more volatile than the market. For example, if a fund portfolio's beta is 1.2, it's theoretically 20% more volatile than the market.

Conservative investors looking to preserve capital should focus on securities and fund portfolios with low betas, while those investors willing to take on more risk in search of higher returns should look for high beta investments.

R-Squared

R-Squared is a statistical measure that represents the percentage of a fund portfolio's or security's movements that can be explained by movements in a benchmark index. For fixed-income securities and bond funds, the benchmark is the U.S. Treasury Bill. The S&P 500 Index is the benchmark for equities and equity funds.

R-squared values range from 0 to 100. According to Morningstar, a mutual fund with an R-squared value between 85 and 100 has a performance record that is closely correlated to the index. A fund rated 70 or less typically does not perform like the index.

Mutual fund investors should avoid actively managed funds with high R-squared ratios, which are generally criticized by analysts as being "closet" index funds. In such cases, it makes little sense to pay higher fees for professional management when you can get the same or better results from an index fund.

Standard Deviation

Standard deviation measures the dispersion of data from its mean. In plain English, the more that data is spread apart, the higher the difference is from the norm. In finance, standard deviation is applied to the annual rate of return of an investment to measure its volatility (risk). A volatile stock would have a high standard deviation. With mutual funds, the standard deviation tells us how much the return on a fund is deviating from the expected returns based on its historical performance.

Sharpe Ratio

Developed by Nobel laureate economist William Sharpe, the Sharpe ratio measures risk-adjusted performance. It is calculated by subtracting the risk-free rate of return (U.S. Treasury Bond) from the rate of return for an investment and dividing the result by the investment's standard deviation of its return. The Sharpe ratio tells investors whether an investment's returns are due to wise investment decisions or the result of excess risk. This measurement is very useful because, while one portfolio or security may generate higher returns than its peers, it is only a good investment if those higher returns do not come with too much additional risk. The greater an investment's Sharpe ratio, the better its risk-adjusted performance.

The Bottom Line

Many investors tend to focus exclusively on investment returns with little concern for investment risk. The five risk measures we have discussed can provide some balance to the risk-return equation. The good news for investors is that these indicators are calculated for them and are available on a number of financial websites: they're also incorporated into many investment research reports. As useful as these measurements are, keep in mind that when considering a stock, bond or mutual fund investment, volatility risk is just one of the factors you should be considering that can affect the quality of an investment.

By Richard Loth | April 5, 2018 — 1:51 AM EDT

Read more: 5 Ways To Measure Mutual Fund Risk https://www.investopedia.com/investing/measure-mutual-fund-risk/#ixzz5W50WX5GX