مهندسی مالی استفاده از تکنیک های ریاضی برای حل مشکلات مالی است. مهندسی مالی با استفاده از ابزار و دانش از زمینه های علوم رایانه، آمار، اقتصاد و ریاضیات کاربردی برای حل مسائل مالی فعلی و همچنین ایجاد محصولات جدید و نوآورانه مالی است. مهندسی مالی گاهی اوقات به عنوان تجزیه و تحلیل کمی به عنوان تجزیه و تحلیل کمی استفاده می شود و توسط بانک های تجاری معمول، بانک های سرمایه گذاری، سازمان های بیمه و صندوق های تامینی استفاده می شود.
صنعت مالی همیشه با ابزار و محصولات سرمایه گذاری جدید و نوآورانه برای سرمایه گذاران و شرکت ها پیش می رود. اکثر محصولات با تکنیک در زمینه مهندسی مالی توسعه یافته اند. با استفاده از مدل سازی ریاضی و مهندسی کامپیوتر، مهندسان مالی قادر به تست و انتشار ابزارهای جدید مانند روش های جدید تحلیل تحلیل سرمایه، پیشنهادات جدید بدهی، سرمایه گذاری های جدید، استراتژی های مبادله ای جدید، مدل های جدید مالی و غیره هستند. مهندسان مالی مدل های ریسکی کمی را پیش بینی می کنند تا ابزار سرمایه گذاری را پیش بینی کنند و اینکه آیا پیشنهاد جدید در بخش مالی در دراز مدت قابل اعتماد و سودآور خواهد بود و چه نوع ریسکهایی در هر عرضه محصول با توجه به نوسان بازار ارائه شده است. مهندسین مالی با شرکت های بیمه، شرکت های مدیریت دارایی، صندوق های بیمه و بانک ها کار می کنند. در این شرکت ها، مهندسان مالی در مبادله اختصاصی، مدیریت ریسک، مدیریت نمونه کارها، مشتقات و گزینه های قیمت گذاری، محصولات ساختار یافته و بخش های مالی شرکت کار می کنند.
در حالیکه مهندسی مالی از تصادفات، شبیه سازی ها و تحلیل ها برای طراحی و پیاده سازی فرآیندهای مالی جدید برای حل مشکلات در امور مالی استفاده می کند، این رشته همچنین استراتژی های جدیدی را ایجاد می کند که شرکت ها می توانند از مزایای آن برای به حداکثر رساندن سود شرکت استفاده کنند. به عنوان مثال، مهندسی مالی منجر به انفجار معاملات اوراق مشتقه در بازارهای مالی شده است. از آنجایی که صندوقهای اوراق بهادار شیکاگو CBOE) در سال 1973 شکل گرفت و دو نفر از اولین مهندسان مالی، فیشر بلک و مایرون شولز، مدل قیمت گذاری گزینه خود را منتشر کردند، مبادله در اختیار معاملات و سایر مشتقات، به طور چشمگیری افزایش یافته است. از طریق استراتژی اختیارهای منظم که در آن می توان یک تماس یا خرید را بسته به اینکه آیا آن صعودی یا نزولی است انجام داد، مهندسی مالی استراتژی های جدیدی را در طیف اختیار معاملات ایجاد کرده است، و امکانات بیشتری برای پوشش ریسک و یا سود ایجاد می کند. نمونه هایی از استراتژی های اختیار معامله که از تلاش های مهندسی مالی ناشی می شود عبارتند از: Married Put, Protective Collar, Long Straddle, Short Strangles, Butterfly Spreads, و غیره.
حوزه مهندسی مالی همچنین محرکهای سفته بازی را در بازار معرفی کرده است. برای مثال، ابزارهایی نظیر Swap Default Swap (CDS) ابتدا در اواخر دهه 90 ایجاد شد تا بیمه در برابر پیش فرض های مربوط به پرداخت های اوراق قرضه، مانند اوراق قرضه مونی، ارائه شود. با این حال، این محصولات مشتقه، توجه بانک های سرمایه گذاری و سوداگران را جلب کرد که متوجه شدند که می توانند با پرداخت حق بیمه ماهانه مرتبط با CDS، با شرط بندی با آنها، درآمد کسب کنند. در واقع، فروشنده یا صادرکننده یک CDS، معمولا یک بانک، پرداختهای حق بیمه ماهانه از خریداران معاوضه را دریافت می کند. ارزش یک CDS مبتنی بر بقای یک شرکت است - خریداران معاوضه ای شرط بندی می کنند که شرکت ورشکسته شود و فروشندگان خریداران را در برابر هر رویدادی منفی بیمه می کنند. تا زمانی که شرکت در وضعیت مالی خوب قرار گیرد، بانک ناشر همچنان ماهانه پرداخت را انجام می دهد. در صورتی که شرکت در شرایط پایینی قرار گیرد، خریداران CDS در رویداد اعتباری نقدی خواهند پرداخت.
اگر چه مهندسی مالی بازارهای مالی را متحول کرده است، اما در بحران مالی 2008 نقش مهمی ایفا کرد. همانطور که تعداد پیش فرض ها در پرداخت های وام مسکن افزایش می یابد، رویدادهای اعتباری بیشتر باعث شد. صادر کنندگان CDS، یعنی بانک ها، نمی توانند پرداخت هایی را در این مبادلات انجام دهند، زیرا پیش فرض ها تقریبا در همان زمان اتفاق می افتد. بسیاری از خریداران شرکت های بزرگ که CDS ها را بر روی اوراق بهادار رهنی (MBS) گرفته اند و به شدت سرمایه گذاری کرده اند، به زودی متوجه شدند که CDS ها بی ارزش هستند. برای بازتاب دادن از دست دادن ارزش، ارزش دارایی ها را در ترازنامه های خود کاهش دادند، که منجر به شکست بیشتر در سطح شرکت و رکود اقتصادی بعدی شد. با توجه به رکود جهانی سال 2008 که توسط محصولات ساختاری مهندسی ساخته شده است، مهندسی مالی به عنوان یک موضوع بحث انگیز مطرح می شود. با این حال، واضح است که این مطالعه کمی، بازارها و فرآیندهای مالی را با معرفی نوآوری، دقت زیاد و کارایی در بازارها و صنعت به میزان قابل توجهی بهبود داده است.
